Łk, 7,11-17
Wkrótce potem udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a podążali z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy przybliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego – jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta. Na jej widok Pan zlitował się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar – a ci, którzy je nieśli, przystanęli – i rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!» A zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce. Wszystkich zaś ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg nawiedził lud swój». I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.
Pytania pomocnicze do rozważania tej Ewangelii w kręgu biblijnym lub do poprowadzenia konferencji
1. Stanę się uczestnikiem tego pogrzebu.
Wychodzimy z miasta. Jestem blisko kobiety, która właśnie idzie pochować swojego jedynego syna. Z naprzeciwko nadchodzi Jezus, razem ze swoimi uczniami i tłumem który szedł ze nim.
- Czy pozwalam Jezusowi przejść przez Bramę mojego życia? Czy wpuszczę go do środka?
- Zastanowię się nad sobą w jakiej teraz jestem sytuacji życiowej. Czy jestem w stagnacji? Może dbam o swój rozwój duchowy, ale dostrzegam w sobie jeszcze jakieś niedoskonałości?
- Może mam do Boga o coś w życiu żal?
- Może jest we mnie przestrzeń, gdzie jest śmierć, coś czego się wstydzę i o co mam żal do siebie, cos co mnie hamuje?
2. Chrystus spogląda na wdowę. Jestem tuż obok nich.
Widzę Chrystusa, który poruszył się do głębi. Podchodzi do kobiety i ją pociesza. W spojrzeniu Chrystusa jest miłość, żal i troska o nas. Mimo, że Jezus podchodzi do Matki i spogląda na nią, ja również czuję się zaopiekowany przez Jezusa.
Jezus przygląda się temu konduktowi pogrzebowemu uważnie i w skupieniu. W tłumie widzi twarz kobiety, przeżywającej skrajne cierpienie. Jego spojrzenie rodzi spotkanie, będące źródłem nowego życia. Nie trzeba wielu słów.
Teraz jest chwila na osobistą modlitwę. Twoje parę słów do Jezusa. Podziękuj, że jego spojrzenie z miłością na Ciebie. Poproś Go, aby obudził Twoje serce z letargu i aby to spotkanie odmieniło Twoje życie.
3. Teraz ja będę patrzył na Jezusa, który podchodzi do zmarłego młodzieńca.
Zawieś swój wzrok dłużej na tym co się będzie działo. Jezus je dotyka i wypowiada 4 słowa: „młodzieńcze mówi Ci wstań”.
Będę z niecierpliwością przyglądał się temu co się dzieję. Do końca nie wierzę, że Jezus może go wskrzesić. Przecież nigdy jeszcze czegoś takiego nie widziałem.
Młodzieniec usiadł – a tłum zaniemówił. Przestraszył się.
- Jaka jest moja reakcja? Czy mam w sobie również pragnienie, aby Jezus podszedł i obudził mnie z mojego letargu? Aby dotknął się mojego łoża, który trzyma mnie w grzechu.
- Czy wybudzenie mnie z letargu przez Jezusa, pobudzi mnie do działania, takiego jakiego doświadczył młodzieniec, który zaczął mówić i świadczyć o Bogu.
4. Co zrobić po?
- Wybierz teraz fragment z Ewangelii o młodzieńcu z Nain, który będzie Ci towarzyszył do następnego spotkania. Może to być: konkretne słowo, jedno zdanie, gest Jezusa.
- Pamiętaj, żeby w domu spojrzeć jeszcze raz na swoje pytania o odpowiedzi
- Odmówicie wspólnie modlitwę Ojcze Nasz
Cele spotkania formacyjnego
- Wzbudzenie pragnienia do WSTANIA na Słowo Jezusa jak młodzieniec i wzięcia życia wiary w swoje ręce, do działania.
- Ukazanie Chrystusa, który przychodzi dzisiaj do bram naszych domów, oratoriów, szkół. Chce On nas wezwać do specjalnej misji.
- Świadomość, że Chrystus wzywa młodych do podjęcia wyzwania zaangażowania się w ŚDM 2022.
Przebieg spotkania
Sposób przeprowadzenia spotkania przez duszpasterza jest dowolny. Można zrobić to zrobić w formie lectio divina, echa słowa lub forma konferencji powiedzianej przez salezjanina. Istotna jest choć minimalna forma zaktywizowania uczestników, pobudzenie ich do wypowiedzenia ich odczuć i choć krótkiego podzielenia się tym co wzbudza w nich usłyszane Słowo/rozważanie. Ewangelia „Młodzieńcze mówię Ci wstań” według orędzia papieża Franciszka będzie nam towarzyszyła przez cały 2020 roku. (przed rozpoczęciem spotkań zapraszamy do przeczytania orędzia papieża Franciszka na XXXV Światowy Dzień Młodzieży 2020 r).
1. Modlitwa do Ducha Świętego
2. Ewangelia
Łk, 7,11-17
Wkrótce potem udał się do pewnego miasta, zwanego Nain; a podążali z Nim Jego uczniowie i tłum wielki. Gdy przybliżył się do bramy miejskiej, właśnie wynoszono umarłego – jedynego syna matki, a ta była wdową. Towarzyszył jej spory tłum z miasta. Na jej widok Pan zlitował się nad nią i rzekł do niej: «Nie płacz». Potem przystąpił, dotknął się mar – a ci, którzy je nieśli, przystanęli – i rzekł: «Młodzieńcze, tobie mówię, wstań!» A zmarły usiadł i zaczął mówić; i oddał go jego matce. Wszystkich zaś ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg nawiedził lud swój». I rozeszła się ta wieść o Nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.
3. Rozważanie
Bóg, który przychodzi do bram naszego życia spogląda na nas z miłością. Przygląda się on nam dokładnie. Jego spojrzenie jest pełne ciepła, miłości, ale i troski o nas. To spojrzenie, które wzbudza Bożą litość zawsze podbudza do działania. Chrystus przychodzi do nas, tak jak przyszedł do pewnej miejscowości, która nazywała się Nain, po to aby nas obudzić, aby nas wskrzesić i zachęcić do działania, abyśmy wstali i ruszyli do działania. Może nam się wydawać, że „chodzimy” do oratorium, ale czy to chodzenie niesie ze sobą jakieś konkretne owoce? Czy częsta stagnacja i schematyzm nie sprawiają, że nie dajemy z siebie wszystkiego, że nie rozwijamy się duchowo, nie rozwijamy swoich talentów? Może tak naprawdę nie ma w nas życia, może gdzieś głęboko czujemy że umieramy, albo coś już w nas umarło? Chrystus spogląda na nas tak jak spojrzał na tego młodzieńca i jego bliskich. Użalił się nad tą kobietą. Poruszył się dogłębnie, co znaczy, że z żalu i współczucia poruszone zostały wszystkie jego „wnętrzności” Jego serce zostało złamane. Napełniło się smutkiem i żalem. Takie momenty wzywają przede wszystkim do DZIAŁANIA. Bóg dotyka noszy zmarłego. A ten wstaje. Być może Bóg, który zna Twoje serce, chce abyś mu zaufał/zaufała i On sprawi, że to co w Tobie umarło ożyje i ten czas przygotowania i ŚDM 2022 będzie dla Ciebie momentem WSTANIA. Przyszedł czas łaski na oratorium, waszą grupę, szkołę. Bóg chce was obudzić i wezwać (powołać) do konkretnego dzieła jakim jest zaangażowanie się w coś co może przynieść trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny, stokrotny plon.
4. Akcja – postanowienie
Każde spotkanie powinno zakończyć się zrobieniem jakiegoś postanowienia. To spotkanie najlepiej, aby wykreowało grupę osób chcący zaangażować się w przygotowania ŚDM na poszczególnych placówkach. Proponujemy, aby czas który minie między spotkaniami, był dla młodzieży czasem na zastanowienie się i przemyślenia czy chcą się „Na SERIO” zaangażować i za jakie sektory w swojej placówce chcą być odpowiedzialni?
Proponujemy 3 pewne sektory:
- Medialny – prowadzenie lokalnego FunPage + przesyłanie materiałów do kl. Michała Cebulskiego, jako odpowiedzialnego za media ŚDMowe w Krakowie.
- Formacyjny – prowadzenie spotkań, pomaganie w organizacji ich itp. Animacja muzyczna liturgiczna
- Logistyczny – przygotowanie spotkań, coś słodkiego.
(inne według uznania duszpasterza)
